شوهرخاله‌ام آدم باحالی است. ماشینی قدیمی دارد که کلی خِنزرپِنزر به آن آویزان کرده، عین ماشین پاکستانی‌ها!

از سی‌چهل سال پیش، سبک‌زندگی‌اش هیچ تغییری نکرده؛ نه لباسش، نه سرو‌وضعش و نه حتی طرز فکرش! اما چیزی که می‌خواستم بدانم، این بود که آیا آگاهانه این سبک‌زندگی را انتخاب کرده یا نه؟! این را خیلی مؤدبانه از او پرسیدم. گفت: «آدم خودش تصمیم می‌گیرد که در چه دورۀ تاریخی زندگی کند». با حرفش موافق نبودم. از طرفی هم تعجب کردم، چون این طرز حرف زدن به او نمی‌آمد. تعجبم وقتی بیشتر شد که تا دید ماشین خریده‌ام، به‌عنوان هدیه، یک آویز آینه برایم آورد و گفت: «برای اینکه هروقت پشت‌سرت را نگاه می‌کنی، امروزت را با محک آقا بسنجی!». با خودم گفتم: «من دیگر پشت دستم را داغ می‌کنم که دربارۀ درون کسی قضاوت کنم...».